Eylül

Binbir telaş ve elvedaları peşine takarak
geldi yine eylül sarısı.
Şiir gibi olsa da ne yazık ki anlatır ayrılığı.
Düşleyince son sarılmayı
ve hoşça kal deyince evim dediğim kişi
bu hala titretir sesimi. 

Karaladığım kağıtlarım haritam

sigaralarım pusulam

müziklerim ise adres sorduğumdur. 

Hepsi yeşile uzanan bir kapı,

sandığımın anahtarıdır.

Kaç şiir çıkarır 

beni evinin yoluna? 

Hangi sokağın sonu 

başlatır adını?

Şehirlerin önemi yok
olsun Muğla, İzmir,
İstanbul yada Ankara
görüyorsam yine seni
bakınca aynaya
yan yanayızdır hala.