Şemsiye Altı Mutluluğu

Fazla şey istemem. Ne büyük bir ev ne de spor bir araba. Ne milyon lira ne de bir fabrika. Zaten ellerimdeyse ellerin benim olmuştur dünya.
Fazla şey istemem. Yağmur yağdığında Heybeliada'da şemsiyemi açtığımda yine öyle baksan yeter. Rüzgar estiğinde, hava serinlediğinde sarılsak birbirimize ısınsak öyle. Yeter. İnan bu her şeye yeter.
Şartsa sessizleşmemiz illa
Şemsiyemiz altında
Tam da dalmışken rüyaya
İnsanların geldiğindeki kadar
Yani bir nefeslik, kalp atışı kadar
Sessiz kalalım yeter.

Benim mavim karıştı sarına
Ve kök saldık toprağa
Dallanıp budaklandık öyle göğe
Uzakdık sonunda cennete