Hiç bilmiyorum.
Bildiğim: kışların artık
daha soğuk geçeceği
ve uzun uzadıya telefon görüşmeleri
acıkan sol tarafa sadece
aş kokusu vereceği.
Kulaklarımı tıkadım kalabalığa
uzun zaman sonra
eşlik ettim bir şarkıya
"Senin gülen yüzüne kurban
bu serseri kalbim
Ama karar ver
tutamıyorum zamanı"
Çık gel, hiç beklemediğim bir anda
çalsın telefonlar adınla
ve de ki:
Yaşadığın şehirdeyim,
buluştuk sonunda
aynı gökyüzü altında.
İşte o zaman
geçer aş kokusu
biter gurbet türküsü.
Sarıldığımda şiirlerce
gelir burnuma aşk kokusu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder