1 Ağustos 2015 Cumartesi

Güneş Gibi

Ne kadar oldu görüşmeyeli?
Sanırım bir sene oldu.
Ondan önce de uzun zamandır görüşememiştik.
Bu süre içinde ne senden haber alabildim, ne iyi olduğunu bildim,
ne de hasta yada iyileştiğini bildim. Sen gittikten sonra gönlümdeki güneş gitti.
Yerini hayalin olan ay aldı.
Kör zifiride kaldım sanki.
Sana benziyordu,
sen gibi görünüyordu
ama ne sen gibi hissettiriyordu
ne de senin gibi ısıtıyordu.
Ben hep o aya bakarak yetindim.
Onun gölgesinde uyuyakaldım.
Yavaş yavaş silinişimi izledim.
Geçmişimden, dostlarımdan anılarımdan ve en kötüsü senden.
Kalabalık binalar arasında grileştim sanki.
Sen gibi hissettirmesi için kağıda kaleme sarıldım.
Bu ümidi veren tek şey buydu.
Anladım ki her harf bir kaldırım taşı ve ben yolumu çizdim.
Benim yolum senin yanın.

Buraya ayı indirip güneşi çıkarmaya geldim. Doğ benim ömrüme doğ bir güneş gibi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Zar Zor Bir Veda

Zar zor görüyorum aklımdaki mısraları şimdi aklım fikrim hep sigara dumanı. Alışık değilim öyle veda mektuplarına, zar zor hatırlıyoru...