İade-i İtibar

Kelimelerin gücüne inanan biriyimdir. Birinin yüreğini fethettiğini de yaralayıp incittiğini de gördüm. Ağzımdan çıkan her kelimeyi özellikle seçer ve oldukça dikkatli kullanmaya çalışırım bu yüzden.

Yıllardır eş dosttan gördüm. Artık aşk kelimesi o kadar sığlaştı ki sevgiyle aynı amaçla kullanılmaya başlandı da diyebilirim. Bu durum beni rahatsız etmeye başladı. Hayır, aşkla yüz yüze görüşmüşlüğüm, tanışıp gözlerinin içine bakmışlığım olmasa bir şey demeyeceğim ama inanın kanıma dokunuyor.

Sevmek insanoğlunun doğasında vardır. Bu herkeste olan bir duygudur. Ancak aşka herkes ulaşacak diye bir şey yok. İnsanlar kedi de sever, çiçek de sever, yeni aldığı ayakkabısını da sever. Kedi kaçınca, çiçek solunca, ayakkabı da eskiyince bu sevgi biter. Sevginin doğasında vardır bitmesi ama aşk böyle değildir. Aşk bir geldi mi kaçsa da solsa da eskise de bir yere gitmez. Belki zamanla varlığını unutturabilir ama o hep orada kalır. Buradaki ayrımda önce bir anlaşalım.

Şimdi bir zamanlar çok sevdiğiniz birini düşleyin... Üzerinden ne kadar isim geçtiği önemli değil, Önemli olan çok değer vermiş olmanız. Başka biriyle mutlu bir beraberliğiniz varken o kişi bir mesaj atsa ve yaşadığı şehre gelmenizi söylese gider miydiniz? Cevabınız aşık mı yoksa sevgili mi olduğunuzun farkıdır. Üzerinden yıllar geçse de aşk türlü delilikler, yanlış şeyler yaptırır ve bunu gayet de mantıklı bir şey olduğuna inandırır.

Bu yüzden herkese aşkım demeyin. Bu meseleyi sığlaştırmayın. Bırakın cennetten gelme özelliğini korusun ve o saf ve kutsal haliyle kalsın. Sevgilim deyin, çiçeğim, ömrüm, kadınım-erkeğim deyin ama gerçekten aşkı hissetmeden aşkım demeyin.

Yüreğinizin ritmi kalabalığın sesini bastırdığında şehirleri tek nefeste koşup aşabilme gücünü hissederseniz aşka hoş geldiniz. Ben de sizi bekliyordum.