Yığınlık savrulur bir rüzgarla ve
çıkar ortaya tutmayan dizlerimin sebebi.
Çekilirim kenara, sızarım ince ince gözlerine.
Nasıl benzer bu kadar
bir insan bir ötekine?
Sen misin?
Yoksa bir başkası mı?
Emin olamam bir türlü
vücudumdaki depremlerden.
Olsan, yüzüm yok ya(!)
gidemem yanına,
olmasan da.
İşte benim korkularım
işte benim alaca ruhum
işte benim dünyam
***
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder