10 Nisan 2016 Pazar

Uçurumdan atmacalar

Gözlerimi yumuyorum 
dinliyorum öyle mırıldanışını.
Sözcükler belli belirsiz 
güneş yok, ruh yok, canımız yok.
Sen oradasın, ben oradayım
ama
şimdi aramız uçurum.

Şehirler, dağlar olurdu aramızda
olmazdı yine de bu kadar mesafe
Şu geçen kim? 
Gözlerine değen biz miyiz?
Tüm şehir mi izler bizi?
Yalnız ikimizi.
Sen buradasın, ben buradayım
ama
aramız uçurum.

Yok mu cehennemin dibi?
Girelim, gizlenelim köşesine
bu sefer de çıkarsa zebanilerden bir tanıdık 
olsun kadınım biz buna alıştık.
Sen şuradasın, ben şuradayım
ama 
aramız uçurum.

Kızma bana
bilirsin alışmışım bir defa
vur deyince öldürmeye
her dokunuş olmuş bir iğne
Düşmesin yüzün dökülmesin gözün
ne yazık ki
sen bendesin, ben sendeyim
ama
aramız uçurum.

Şiirler bizi istemez
kelimeler yapışır dilimize.
Bakmaya bile korkarken birbirimize
aramız hep 
aramız hep
aramız hep uçurum.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Zar Zor Bir Veda

Zar zor görüyorum aklımdaki mısraları şimdi aklım fikrim hep sigara dumanı. Alışık değilim öyle veda mektuplarına, zar zor hatırlıyoru...